Nog steeds geen heimwee!

Lieve iedereen!

We hebben weer al onze grenzen verlegd, fysiek en mentaal, dus het is hoogtijd om jullie bij te praten. Vlak nadat we de laatste blog hadden geplaatst zijn we uit een vliegtuig gesprongen bij Lake Taupo! Jaaa jullie lezen het goed! Aangezien je hier op elke hoek van de straat kan skydiven vonden we dat we niet thuis konden komen zonder dit gedaan te hebben. Tot een half uur van te voren was het de vraag of het door zou gaan, omdat het erg bewolkt was, maar de lucht werd strak blauw en toen moesten we opeens. Maar wauw wat was het geweldig!! We hadden eigenlijk verwacht dat we beroerd van angst in het vliegtuigje zouden zitten, maar we hebben er echt van genoten! Zeker als je aan je parachuutje hangt en die dus daadwerkelijk is open gegaan, is het echt waanzinnig genieten van het uitzicht. Na de enorme adrenalinekick waren we uitgeput, maar moesten we onze reis gelijk vervolgen naar Whakahora, blue duck station. Het laatste stuk van de busrit daar naar toe was 2 uur door de bergen zonder iets van bewoonde wereld tegen te komen, alleen maar schapen. Heel veel schapen. Een heel mooi gezicht, al die schapen tussen de groene heuvels. Maar dus aangekomen op een farm ergens diep in de middle of nowhere, heel cool! We bleven daar 2 nachten en dus 1 hele dag waarop we met z'n tweeën een wandeling hebben gemaakt naar een waterval. Best stoer om met z'n tweeën door het ruige berglandschap te lopen en dus hier en daar alleen een schaap tegenkomt, verder alleen puur natuur. Na 2 dagen op de boederij vertrok om 5:45!!! De bus richting Nationalpark om de Tongariro Crossing te gaan lopen. Een van de mooiste wandelingen van de wereld. Iedereen deed er nogal serieus over vooraf, terwijl wij dachten dat het "gewoon" 20 km wandelen was. Ja we zijn hier erg goed voorbereid haha. Toen bij het inschrijven onze Nikes werden afgekeurd en we verplicht bergschoenen moesten huren werden we toch wel erg nieuwsgierig. De bergschoenen waren niet alleen erg charmant, ze bleken ook hard nodig! Het was een tocht waarbij we 3 bergen/vulkanen over gingen, soms op handen en voeten zo stijl en hoog. Het was echt ontzettend mooi en indrukwekkend! De laatste kilometers waren vreselijk, op je niet-eigen schoenen is toch niet zo fijn en er leek geen einde aan de weg te komen. 8 uur later moe maar trots over de finish gekropen! Een geweldige ervaring! De volgende dag van National park naar Wellington, alweer de laatste stop op het noordereiland. Wellington was een super leuke stad! Überhaupt wel even fijn om weer even in een stad te zijn na alle middle of nowhere. We zijn 2 leuke avonden wezen stappen met mensen van de Straybus en tussendoor een dag sightseeing. Een Amerikaan van 37 vond het leuk om onze tourgide te zijn en heeft ons de hele dag vermaakt, we hebben ons helemaal dood gelachen dus het was een groot succes! Toen was het alweer tijd om de ferry te pakken naar het zuidereiland. De tijd gaat echt niet normaal snel. De tocht van 3,5 uur op de ferry was prima en het laatste stuk zelfs erg mooi tussen allerlei bergen door. Gelukkig was het lekker weer en hadden we de kotszakjes niet nodig. Aangekomen in Picton gingen we op weg naar het volgende avontuur in Nelson. Aan het begin van Nieuw-Zeeland hadden we een Duitse jongen, Alex, ontmoet en die had ons uitgenodigd om langs te komen in Nelson. Doe eens gek, waarom niet! En dat bleek een hilarisch avontuur. We hebben 1 nacht in een hostel in Nelson geslapen met nog een paar andere vrienden. Hostel met zwembad en hottub en savonds een beach party! Fijn om even te relaxen tussendoor.. ja we hebben het zo druk haha. Alex had een auto/"van" geleend dus de volgende ochtend zijn we begonnen aan onze roadtrip langs de westkust. Ontzettend mooie autorit, mooie stranden en nog nooit zo hard gelachen. Uiteindelijk ergens in de middle of nowhere een gratis "camping" gevonden. Eigenlijk een parkeerplaats met een bordje dat overnachten is toegestaan, verder niks. Met z'n drieën in de auto geslapen wat erg knus was, maar natuurlijk wel super avontuurlijk. De volgende dag terug gereden naar Nelson na 2 erg geslaagde dagen! Moe van 2 dagen de slappe lach gingen we weer de Straybus in, op naar Abel Tasman National park. We snappen nog steeds niet waarom, maar in Abel Tasman bleven we 5 nachten. Er was helemaal niks in de buurt van ons hostel dus dat betekende dat we voor 6 dagen eten moesten inkopen. Over uitdagingen in het backpack-leven gesproken. Daarnaast waren we ook 6 dagen van de aardbodem verdwenen, geen mobielbereik en geen wifi! Eerlijk gezegd was het heerlijk (sorry, we denken wel af en toe aan jullie). We hebben vooral veel gerelaxed deze dagen en gezellig gedaan met iedereen. 1 dag gekayakt op de oceaan langs het national park, heel mooi! Dat Sanne savonds in bed lag met paracetamol omdat de pijn in onze armen bijna ondraaglijk was mocht de pret niet drukken.. een andere dag nog een stuk gewandeld en verder dus niet bijzonder veel beleefd, maar het was heel chill en gezellig. Afgelopen zondag waren we wel blij dat de bus ons weer meenam en we konden ontsnappen uit Abel Tasman. Weer klaar voor een nieuwe omgeving en die kregen we! De bus naar Westport maakte onderweg wat stops waar we een kustwandeling konden maken, heel mooi en herinneringen aan de Australische kust kwamen weer boven. Westport zelf was een plaatsje van 1 straat waar we 1 overnachting hadden. Sochtends weer vroeg vertrokken uit westport op naar Franz Josef waar we als het mooi weer zou zijn op de gletsjer konden wandelen! Franz Josef ligt midden tussen de bergen dus het gaf een soort wintersport gevoel! Echt een super mooie omgeving maar het stadje zelf stelde niet heel veel voor. Die avond waren we van plan om lekker film te kijken maar opeens vroeg onze buschauffeur of we mee wilde in de limousine waarmee we een ritje door de stad gingen maken. De limo had ons daarna afgezet bij een bar en na nog naar een tweede bar te zijn geweest maar richting het hostel gegaan want als het gletsjer avontuur door zou gaan zouden we weer vroeg uit de veren moeten. De volgende ochtend zag het weer er prachtig uit dus we konden de gletsjer op! We hadden erg mazzel want voor ons waren de heli vluchten 2 weken niet door gegaan. Na ons in de verplichte kleding te hebben gehezen mochten we de heli in! Opzich al een super leuke ervaring om in een heli te zitten met een super mooi uitzicht over de gletsjer. Aangekomen hebben we een tocht van 3 uur gemaakt die bestond uit door ijs tunnels klimmen en jezelf aan touwen omhoog hijzen. Echt weer een ervaring die we niet hadden willem missen! Terug op de begane grond waren we helemaal kapot en toen toch maar het filmavondje gehouden. Ons schema is erg strak gepland dus we zijn ongeveer elke dag aan het in en uitpakken maar in Thailand is er weer tijd om uit te rusten! Na Franz was wanaka aan de beurt, het plaatsje waar we nu zitten voor 1 nachtje. Morgen weer door naar Queenstown, the adrenaline capital of the world! Liefsss we missen jullie (soms wel een beetje)